بودن در وفور و فراوانی ۲۰۱۳ رناتا و نائی مورز

t.me/Atashdaron1

بودن در وفور و فراوانی

مصاحبه ای با ریناتا مورز و نائی مورز

بوسیله سیلک والتر و جاور ریبرو

ژوئن سال ۲۰۱۳  , http://www.spiegelbeeld.nl

بازتابی از مدیران خلاق کلیر گرین ، موسسه ای که کارگاه های آموزشی تنسگریتی و کلاس های جهانی برگزار می کند. تنسگریتی نمونهٔ معاصر تمریناتی است که دون خوان ماتئوس به شاگردانش : کارلوس کاستاندا، فلوریندا دانر گراو، تایشا آبلار و کارول تیگز آموخت. دون خوان ماتئوس سرخپوست یاکی بود و وارث  دودمانی از بینندگان بود که از مکزیک باستان شروع می شدند.

.

&
س: ما شنیده ایم که به « فراوانی و وفور  جدید» اشاره کرده اید - از این چه معنایی را در نظر دارید؟ و من چگونه می توانم آنرا از طریق تنسگریتی گسترش دهم؟

پ: بر مبنای تنسگریتی ، فراوانی قدردانی از شگفتی لحظه و تمامی تجارب و امکانات یک فرد است. دون خوان می گفت که این حالتی است از « من هر چیزی را که برای سفر شگفت آور زندگی لازم است، دارم» و زندگی خودش بزرگترین هدیه از میان تمامی اینها است. این حالت ناشی از ارتباطی  است  با اصل، با معشوق آگاهی که دون خوان آنرا روح می نامید، که هم در درون و هم در بیرون هر کدام از ماست. بعنوان یاد آوری ، واژه وفور به معنای « سرشار شدگی» است. پس ممکن است که ما در یابیم که آنچه بدنبالش می گشتیم، قبلاً داشته ایم. ما منابع فراوانی داریم، حتی سلول های مغزی، و کدهای ژنتیکی که از آنها استفاده نمی کنیم!

ارتباط ما با فراوانی در هر لحظه که از گنج های بیرون و درو ن امان  آگاه می شویم، تجدید و نو می شود. هوا، نور، موجودات، تنفس هرگز همانی نخواهدبود،که در این لحظه می باشد . نگهداشتن این حالت ، سیاحتی مشترک و انفرادی است. بخش انفرادی آن تمرین روزانه امان در ارتباط گرفتن با روح است. قبول مسئولیت احساسات امان، افکارمان، اعمالمان و کار آزمودگی..

و بعنوان حیوانی اجتماعی، ما الهام بخش، آئینه و برانگیزاننده همدیگر هستیم. در ایجاد خیلی بیش از آنچه که به تنهایی خواهیم بود. و وفور و فراوانی یک فرد منفرد می تواند به هر کسی در اجتماع موجودات  حساس منفعت  برساند. تمرین تنسگریتی می تواند در این راه به ما کمک کند. لغت تنسگریتی توسط معمار بصری آر. بوخ مینستر فولر ابداع شده است که معماری طبیعت را مشاهده می کرد مثلاً درختان، اتم ها، منظومه شمسی و دید که شبکه ای انعطاف پذیر از کشش ها ست که این ساختارها را منسجم نگه میدارد و  مدام شکل اش را تعدیل می کند تا بین نیروهای درونی و بیرونی تعادل ایجاد کند. نمونه خوب برای این موضوع یک  سلول است. گیرنده های سطح و شبکهٔ ریسمان های درونی و لوله های میکروسکوپی به آن توانایی خیره کننده ای در حس ارتعاش شرایط  کنونی و سازگارکردن  اعمالش بر مبنای آن می دهد. این سیالیت بوسیلهٔ بصیرت سلول حمایت می شود تا مواد غذایی مفید گرفته شده و آنچه لازم نیست منهدم شود. این شالودهٔ وفور و فراوانی یک سلول است!

کارلوس کاستاندا این اصول دینامیک سازگاری و بصیرت را در تمام تمریناتی که دون خوان به او یا داد ،پیدا کرد. شامل حرکات فیزیکی و تنفسی، سکوت، رویابینی، بازبینی تجربیات شخصی وبالاخره  تمرینی که همه اینها را باهم ادغام می کرد یعنی تئاتر بی کرانگی. ما ممکن است با پروژه ای خلاق شروع کنیم، چیزی که می خواهیم بودن اش را رویا ببینیم. برای حمایت این میتوانیم حرکات و تنفس ها را تمرین کنیم. در سطح دنیای مقیاسات، این بر جریان  خون و لنف تأثیر می گذارد، سیستم ایمنی را تحریک می کند ، سیستم عصبی را متعادل می کند و میدان های الکترومگنتیک ما را تنظیم می کند. همچنین تأثیرات مفید دیگری در سطح غیر مقیاسی دارد. تمام این ها حسی از آرامش و کمال را به ارمغان می آورد که به ما برای ورود به سکوت و شنیدن صدای درون امان کمک می کند و با قدر شناسی از نعمت زندگی امان جریان می یابد.

از اینجا ما می توانیم الهامات بیشتری برای پروژه امان بیابیم و قدم های لازم را مشخص کنیم و مسیر تغییر امان را در صورت نیاز اصلاح کنیم. و برای کمک به دسترسی به خلاقیت امان ، و کنار آمدن با موانع ای که با آنها روبرو می شویم ، می توانیم تئاتر بی کرانگی را تمرین کنیم. این تئاتر مانند درختی است که  ازاشکال حرکات جادویی  ریشه می گیرد. پروانه یا دلفین که به فرد لمحه ای از اثر متقابل شکل های دیگر حیات را ارائه می دهند، و زمینه بزرگتر تقابلات انسانی فرد. آنچه امروز اجرا شد، یک نفر صحنه ای از شکل تقابل فردی را با کمک از یک گروه حمایت کنندهٔ  کوچک ، در زندگی روزانه بازی کرد.  گسترش دادن نقش با تنفس و حرکت،  فرد را قادر می سازد تا سیالیت دسترسی به همدلی با خود و دیگران در صحنه بدست بیاورد و امکانات بی کرانی برای بازی بخش خود و زندگی در حیاتی  در خواب دیده شده داشته باشد.   

Being in Abundance

An Interview with Renata Murez and Nyei Murez
By Silke Wolter and Javor Ribarov

For the June 2013 issue of Spiegelbeeld, http://www.spiegelbeeld.nl

A reflection from the Creative Directors of Cleargreen, the company that promotes Tensegrity® workshops and classes worldwide. Tensegrity® is the contemporary version of the practices that don Juan Matus taught his students: Carlos Castaneda, Florinda Donner-Grau, Taisha Abelar and Carol Tiggs. Don Juan was a Yaqui Indian and heir to a lineage of seers that began in ancient Mexico.

&
Q: We’ve heard you refer to a ‘new abundance’–what do you mean by that? And how can I cultivate that through Tensegrity®?

A: According to Tensegrity®, abundance is appreciating the wonder of the moment, and all of one’s experiences and possibilities. Don Juan said it is a mood of, “I have everything I need for the marvelous journey of life.” And life itself is the greatest gift of all.

This mood comes from connecting with that essential, loving intelligence don Juan called the Spirit, which is outside and inside each of us. As a reminder, the word abundance means “overflowing.” So we may find that we already have what we have been seeking. We have so many resources—even brain cells, and genetic coding—that we don’t use!

Our link with abundance is made new and fresh every time we acknowledge the treasures around and within us, the air, the light, the beings, the breath that will never be the same as in this moment.

Sustaining this is a shared journey and a solitary one. The solitary part is showing up with our best to our daily practice of connecting with Spirit, taking responsibility for our feelings, thoughts, actions and experience.

And, as social animals, we inspire, mirror and motivate each other to create much more than we would alone. And one individual’s abundance can benefit everyone in the community of sentient beings.

Practicing Tensegrity® can help us in this. The word tensegrity was coined by visionary architect R. Buckminster Fuller, who observed nature’s architecture—in, for example, trees, atoms, the solar system—and saw that the flexible web of tension that holds these structures together is continuously adapting its shape to balance internal and external forces.

A good example of this is a cell. Its surface receptors and internal web of strings and microtubules give it its amazing ability to sense the vibration of conditions at hand, and to adapt its function and form accordingly. This fluidity is supported by the cell’s discernment to take in beneficial nutrients and eliminate what’s not needed. That’s a kernel of the abundance of the cell!

Carlos Castaneda found this principle of dynamic adaptation and discernment to be at play in all the practices don Juan taught him—including physical movement and breath, silence, dreaming, reviewing one’s experiences, and a practice that integrates them all—Theater of Infinity.

We might start with a creative project, something we want to dream into being.

To support this, we can practice the movements and breaths. On the level of the measurable world, this gets the blood and lymph flowing, stimulates immunity, balances the nervous system, and invigorates and tunes our electromagnetic fields. It also produces other beneficial effects on a non-measurable level. All this brings a sense of calm and completeness that helps us enter into silence, and listen to our inner voice, which flows with gratitude for the blessings in our lives.

From here, we can find further inspiration for our project, planning and enacting the necessary steps, and calibrating or changing direction as needed.

And to help access our creativity, and deal with any obstacles we encounter, we can practice Theater of Infinity®. This theater originated in movement forms such as the Tree, the Butterfly, or the Dolphin, which give one a glimpse of the interactions of other life forms, and a greater context for one’s human interactions. As practiced today, one plays out scenes of interaction from one’s daily life, with the help of a small supportive group. Interspersing the play with movement and breath, one can gain the fluidity to access new empathy for oneself and others in the scenes, and infinite options for playing one’s own part—and living a dreamt life.